بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع: دلنوشته: در هر کاری از کجا باید شروع کنم؟ * تاریخ: 95/5/21

   مقدمه صفر: متنی که در ادامه مشاهده میکنید، صرفا نظر شخصی منه. گفتم شاید به خودم و شما با بیان این نظر کمک کرده باشم.

پرده اول:

   از کجا شروع کنم؟ چی بگم؟ دوست دارم از زندگی ام رضایت داشته باشم. یکی برام از اخلاق صحبت میکنه، یکی از مدیریت زمان، یکی از مبارزه با هوای نفس، یکی از انجام واجبات و ترک محرمات، یکی میگه ما میخوایم تربیت بشیم، یکی میگه اراده ات رو قوی کن، دیگری میگه آروم آروم گناهان رو ترک کن و عادت های خوب رو تکرار کن و یه نفر هم از عرفان صحبت میکنه، میگه چرا ما ثمرات ایمان رو توی زندگیمون نمیبینیم و ...

   همه این ها رو میدونم، اما باز نمیدونم از کجا باید شروع کنم!!! از طرفی گاهی به یاد مرگ میافتم و میگم چه ضمانتی وجود داره که من تا 70 یا 60 و یا حتی 30 سالگی زنده باشم! چقدر روی خودم کار کرده ام؟ چقدر شناختم رو کامل کردم؟

   برای مثال وقتی فکر میکنم که چقدر کشور هایی وجود دارن، با آداب و رسوم های مختلف و من ازشون بی اطلاع ام، خیلی ناراحت میشم. مثل این میمونه که داخل یک زندان باشی: زندان بی خبری، زندان ناپختگی.

   خُب، از درد خودم میگم، بدتر از این ها میدونی چیه؟ اینه که به یه طریقی بگن آقای محترم، جواب سوالی که دنبال اش بودی، اینه. حالا برو انجام اش بده و من بدلیل تنبلی، خستگی و نداشتن اراده انجام اش ندم.

   آخ که این ها بَد دردیه.

   پروردگارا، در دنیا برای ما نیکی و در آخرت نیز نیکی بنویس و ما را از عذاب آتش جهنم نگهدار.

پرده دوم:

   شاید جواب این سوال که (باید از کجا شروع کنم؟) این باشه که تو فقط شروع کن، از هر راهی که میدونی شروع کن. همه شون به یک مقصد میرسن و اون مقصد هم خداست. تو فقط شروع کن. از تقویت اخلاق شروع کن یا خواندن نماز صبح، از راه تربیت شروع کن یا مدیریت زمان یا هر راه دیگه، فرقی نمیکنه.

   اما چون انسان ها با هم اختلاف دارند، هر کسی نسخه اختصاصی خودش رو داره. برای مثال یه نفر میشه آیت الله قاضی طباطبایی که چند سال نگین میگذاره زیر زبون اش که حرف لغو نزنه. این نسخه برای ما نیست، ما باید نسخه خودمون رو پیدا کنیم.

   داستان پیدا کردن نسخه برای هر فردی مثل این میمونه که به یه نفر بگن: آیا کتاب مطالعه میکنی؟ جواب میده اون کتاب هایی رو که دوست دارم و سوالاتم رو جواب میدن میخونم، ممکنه یه نفر توی یه شرایط خاصی کتاب بخونه، هیچ ایرادی نداره. مثلا میگه: من هر کتابی رو نمیخونم و علاوه بر این آن صفحاتی از کتاب رو میخونم که دوست دارم، اما ارتباط ام رو با کتاب و مطالعه قطع نکرده ام.

امیدوارم در مورد این که هر کسی نسخه خودش رو داره درست منظورم رو رسونده باشم. این موضوع به دوست داشتن و دل بخواه افراد بستگی نداره، بلکه به خصوصیات فردی و توانایی های هر شخص بستگی داره. البته تا اون جایی که من یاد گرفتم.

   نتیجه: پس برای اینکه بدونیم از کجا باید شروع کنیم، اول از همه باید هدفمون مشخص باشه، در مرحله بعد باید ببینیم برای رسیدن به این هدف به چه ابزار هایی نیاز داریم، در ادامه توانایی ها و خصوصیات خودمون رو بشناسیم و از اون ها در راستای رسیدن به هدفمون استفاده کنیم.

*موفق باشید.* 

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع: نام علی در قرآن * تاریخ: 95/5/19

   آیا نام حضرت علی در قرآن ذکر شده ست؟

   لطفا در این زمینه تحقیق کنید، مطلب زیر برای اطلاع شما از این نظرات تهیه شده ست.

   برای این سوال دو جواب وجود دارد:

   گروه اول میگویند: از آنجاییکه قرآن مجید آخرین کتاب آسمانی ست، پس باید از تحریف مصون بماند (آیه 9 سوره حجر) و خداوند اگر بخواهد نام حضرت علی را به صورت صریح در قرآن ذکر کند، مخالفان دست به تحریف قرآن میزنند، در این صورت حکمت خداوند اجازه نمیدهد که به جبر قدرت تحریف کردن را از این افراد بگیرد، کما اینکه امامان ما در راه خدا شهید شدند و قدرت اختیار از هیچ کدام از قاتلان اهل بیت گرفته نشد! برای مثال برای اینکه آیه (امروز دینتان را برایتان کامل کردم) مورد تحریف قرار نگیرد این جمله در بین احکام حلال و حرام ذکر شده ست. (3 سوره مائده) لذا خدا بندگان اش را مورد آزمایش قرار داده ست، (85 طه) که آیا از نشانه های قرآنی پیروی میکنند یا خیر؟

   در ضمن این گروه بیان میکنند، که هیچ بنده ای این حق را ندارد، که به خدای خود بگوید: "خدایا، تو باید از مسیری که من میپسندم، (مانند ذکر نام حضرت علی در قرآن) مرا هدایت کنی." بلکه باید بگوید: "خدایا، به هر روشی که صلاح میدانی و حکمت ات اجازه میدهد، ( مانند آیاتی که به اهل بیت اشاره دارند ) مرا هدایت کنی، تنها انتظار دارم که اسباب هدایت مرا فراهم کنی."

   گروه دوم میگویند: خدای متعال به طوری که قرآن دست خوش تحریف نشود و راه مخاصمه دشمنان هم باز باشد، به کمک یک مهندسی دقیق نام حضرت علی را در قرآن ذکر کرده ست!

   حضرت ابراهیم در آیه 84 سوره شعراء بیان میکند: وَ اجْعَلْ لی‏ لِسانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرین‏

   ترجمه: و نامم بر زبان اقوام آتیه نیکو و سخنم دلپذیر گردان.

   آیا عقل انسان میپذیرد که حضرت ابراهیم نگران این باشد که در امت های آخر الزمان نام او به نیکی برده شود؟ بلکه آن بزرگوار از خدا میخواهد یک لسان صدق در امت های آخر الزمان در نسل او قرار دهد.

   در ادامه خدای متعال در آیه 50 سوره مریم خواسته او را اجابت میکند:

0*( وَ وَهَبْنا لَهُمْ مِنْ رَحْمَتِنا وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِیًّا )*0 

و ازرحمت خودمان به آن ها بخشیدیم و برای آن ها زبان راستین بلندی قرار دادیم.

در ضمن در دعای ندبه به قسمتی از این آیات اشاره شده ست.

*موفق باشید.* 

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع: آیه ای از تورات * تاریخ: 95/5/18

   یه بار آقای رائفی پور میگفت: در این جلسه اگر فرصت بود، امام زمان رو از کتاب تورات براتون اثبات میکردم، از انجیل اثبات میکردم، از قرآن اثبات میکردم، از منابع شیعه و سنی اثبات میکردم. آن هم نه یک امام زمانی که میخواهد بیاید، بلکه همین حجت بن الحسن عسکری (عج) رو اثبات میکردم، به طوری که جای اعتراضی وجود نداشته باشد.

   امروز میخواهم به اندازه ای که اطلاع دارم، به آیه ای از کتاب مقدس در اثبات شیعه اشاره کنم. اما قبل از شروع بحث باید بگویم که به نظر ما مسلمانان کتاب تورات و انجیل تحریف شده اند، اما اگر بتوانیم از همین کتاب های تحریف شده، آیاتی را در اثبات حقانیت شیعه پیدا کنیم، میتوانیم مسیحیان و یهودیان حق طلب را به این مذهب دعوت کنیم.

سِفر پیدایش باب 17 آیه 20:

   متن عبری: ولیشمعال شمعتیک هنه برکتی اتو وهفریتی اتو وهربیتی اتو بماد ماد شنیم عشر    نشیام یولید ونتتیو لجوی جدول 

   ترجمه فارسی:و اما در خصوص اسماعیل، تو را اجابت فرمودم  . اینک او را برکت داده، بارور گردانم، و او را بسیار کثیر گردانم. دوازده رئیس از وی پدید آیند، و امتی عظیم ازوی بوجود آورم.

   در متن فارسی عبارت بماد ماد ترجمه نشده ست. در حالی که ابجد این عبارت با عبارت محمد برابری میکند. در ادامه واژه نشیام به prince و بعد به رئیس ترجمه شده ست. در حالی که در آیه زیر:

سِفر پیدایش باب 23 آیه 6:

   متن عبری: شمعنو ادنی نشیا الهیم اته بتوکنو بمبحر قبرینو قبر اتمتک ایش ممنو   اتقبرو لایکله ممک مقبر متک

   ترجمه فارسی: ای مولای من، سخن ما را بشنو. تو درمیان ما رئیس خدا هستی. در بهترین مقبره های ما، میت خود را دفن کن. هیچ کدام از ما، قبرخویش را از تو دریغ نخواهد داشت که میت خودرا دفن کنی.

   نشیا الهیم را به رئیس خدا معنی کرده ست. این عبارت چه معنی دارد که عده ای به حضرت ابراهیم بگویند تو رئیس خدای ما هستی؟ برعکس در قرآن آمده که حضرت ابراهیم دارای مقام امامت ست. پس ترجمه صحیح این میشود: تو امام خدای ما هستی.

حال آیه اول به این صورت ترجمه میشود:

   تنها (اتو) تو را درباره اسماعیل شنیدم او را برکت داده بارور گردانم، و او را بسیار کثیر گردانم و از او و از نسل محمد، دوازده امام (شنیم عشر نشیام) بدنیا آورم (یولید) و امتی عظیم از وی بوجود آورم.

  باید بگویم که زبان عِبری بسیار شبیه زبان عربی ست و لذا عبارت شنیم عشر مانند ثانی العشر بمعنای دوازده ست. کلمه نشیام یا نسیام از ناس گرفته شده که دلالت بر این دارد که امام بر کل مردم ولایت دارد.

   در آیه 124 سوره بقره: و چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتى بیازمود، و وى آن همه را به انجام رسانید، (خدا به او) فرمود: «من تو را پیشواى مردم قرار دادم.» (ابراهیم‏) پرسید: «از دودمانم (چطور)؟» فرمود: «پیمان من به ظالمان نمى‏رسد.»

جهت اطلاعات بیشتر میتوانید صوت مهدویت و ظهور را مطالعه کنید.

موفق باشید.

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع: تفرقه * تاریخ: 95/5/8

   امروز میخوام درباره تفرقه بنویسم. یکی از عوامل ایجاد تفرقه این ست که جامعه دو قطبی شود. برای مثال جامعه کوفه در زمان امام حسین، نماد تفرقه ست. (صوت از تهران تا کربلا: بررسی ویژگی های جامعه کوفه و تطبیق و بررسی آن با جامعه ما) در آن زمان جامعه به چند قشر تقسیم میشد، اما دو گروه عمده از آن ها عبارت اند از:

1)      عثمانی ها. 2) شیعیان.

   عثمانی به کسی گفته میشد که شیخین را قبول داشت و در ادامه عثمان را خلیفه و حضرت علی و اولاد اش را قاتل عثمان میدانست. (و لذا همین افراد بودند که به امام حسین گفتند: بر عثمان آب بستید، هم اکنون ما آب را بر شما میبندیم.)

   شیعه به کسی گفته میشد که باز هم خلافت شیخین را قبول داشت، اما معتقد بود که حضرت علی، عثمان را به قتل نرسانده و خلافت بعد از عمر حق علی بوده ست.

   در این میان عده قلیلی هم وجود داشتند که به آن ها کافر یا رافضی میگفتند. سخن آن ها این بود: از همان ابتدا حق با علی بود.

ادامه مطلب...

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع: تفسیر آیه 35 سوره نور * تاریخ: 95/5/8

قرآن نور ست، این سوره نور ست و آیه مورد نظر آیه نور ست.

   اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْض‏: خدا نور آسمان ها و زمین ست.

   مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکاة: مثال نورش به مشکات میماند: در روایات آمده که مشکات منظور حضرت فاطمه (س) ست.

   فیها مِصْباحٌ الْمِصْباح‏: در آن دو چراغ ست: منظور امام حسن و امام حسین ست.

   فی‏ زُجاجَة: در آبگینه: در روایات آمده که زجاجه منظور حضرت فاطمه ست.

   الزُّجاجَة: چه فاطمه ای، (عجب فاطمه ای، میخواهم برای شما تعریف کنم) (تا اینجا از آیه سه مرتبه به حضرت فاطمه اشاره شده ست.)

   کَأَنَّها کَوْکَبٌ دُرِّی‏: آن تک ستاره درخشنده ست.

   یُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَکَةٍ زَیْتُونَة: درخشش نور آن از درخت مبارکه زیتون ست: در روایت آمده ست که منظور از زیتون، امام حسین و مراد از تین امام حسن (ع) ست. (یعنی زمانی که قرآن میفرماید: وَ التِّینِ وَ الزَّیْتُون‏: یعنی قسم به حسن و حسین)

   لا شَرْقِیَّةٍ وَ لا غَرْبِیَّةٍ: نه شرقی ست و نه غربی. در روایت آمده یعنی حسینی که نه از مسیحیت و نه از یهودیت ست.

استدلال قرآنی:

   مسیحیت چه موقع شروع شد؟ زمانی که حضرت عیسی متولد شد.

   (آیه 16 مریم) وَ اذْکُرْ فِی الْکِتابِ مَرْیَمَ إِذِ انْتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِها مَکاناً شَرْقِیًّا.

   یهودیت چه موقع شروع شد؟ زمانی که حضرت موسی آتشی از دور مشاهده کرد.

   (44 قصص): وَ ما کُنْتَ بِجانِبِ الْغَرْبِیِّ إِذْ قَضَیْنا إِلى‏ مُوسَى الْأَمْرَ وَ ما کُنْتَ مِنَ الشَّاهِدین‏.

   یَکادُ زَیْتُها یُضی‏ء: این جان مایه آن، خود صاحب نور ست.(مثل خورشید که نور آن، از خودش ست.)

   وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نار: این افراد در تماس با آتش نیستند. آتش میانه ای با آن ها ندارد:

   تحلیل اول: این خاندان همانند ابراهیم خلیل در آتش نمیسوزند.

   تحلیل دوم: آیا میخواهی گرفتار آتش جهنم نشوی؟ چنگ بینداز به شجره مبارکه. جایی که این افراد نباشند، آرام آرام آتش می آید.

   نُورٌ عَلى‏ نُور: نور بالای نور: از این شجره مبارکه و از نسل حسین که گفته شد، امام پشت سر امام می آید.

   یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ یَشاء: خدا هر که را که بخواهد،(و آن شخص هم خواهان هدایت باشد) به نور خود هدایت میکند. و اینجا اشاره دارد به آخرین آن ها: او مَهدی ست و صفت اش از هدایت گرفته شده ست: نتیجه: واسطه هدایت الهی امام معصوم ست.

   وَ یَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ وَ اللَّهُ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلیم‏: وخدا برای مردم مثال میزند و خدا بر هر چیزی آگاه ست.

***

   در آیه بعد از آیه نور قرآن میفرماید: خانه هایی هستند که رفعت مقام یافته اند. و ذکر خدا یاد شود: در روایتی آمده که خلیفه اول درباره این آیه از رسول خدا سوال میکند: پیامبر میفرماید: خانه های انبیا هستند، خانه هایی که وحی الهی در آن فرود می آید. در این زمان خلیفه اول به خانه حضرت علی اشاره میکند، که این خانه چطور؟ پیامبر فرمود: این خانه بزرگ آن خانه هاست.

   در چند آیه قبل از آیه نور قرآن میفرماید: زمانی که میخواهید وارد خانه هایی غیر از خانه خودتان شوید، به اهل خانه سلام کنید: بگویید از جانب من در امنیت هستید و من با آتش نیامده ام.

0*(ما اهل بیت حجت خدا بر مردم هستیم و مادرمان حجت خدا بر ماست.)*0

یا زهرا

***

مطالب ارائه شده از صوت سوم حقیقت نفاق در تفسیر آیه نور ارائه شده اند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر میتوانید به این آدرس مراجعه کنید.

با تشکر