بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع: تفرقه * تاریخ: 95/5/8

   امروز میخوام درباره تفرقه بنویسم. یکی از عوامل ایجاد تفرقه این ست که جامعه دو قطبی شود. برای مثال جامعه کوفه در زمان امام حسین، نماد تفرقه ست. (صوت از تهران تا کربلا: بررسی ویژگی های جامعه کوفه و تطبیق و بررسی آن با جامعه ما) در آن زمان جامعه به چند قشر تقسیم میشد، اما دو گروه عمده از آن ها عبارت اند از:

1)      عثمانی ها. 2) شیعیان.

   عثمانی به کسی گفته میشد که شیخین را قبول داشت و در ادامه عثمان را خلیفه و حضرت علی و اولاد اش را قاتل عثمان میدانست. (و لذا همین افراد بودند که به امام حسین گفتند: بر عثمان آب بستید، هم اکنون ما آب را بر شما میبندیم.)

   شیعه به کسی گفته میشد که باز هم خلافت شیخین را قبول داشت، اما معتقد بود که حضرت علی، عثمان را به قتل نرسانده و خلافت بعد از عمر حق علی بوده ست.

   در این میان عده قلیلی هم وجود داشتند که به آن ها کافر یا رافضی میگفتند. سخن آن ها این بود: از همان ابتدا حق با علی بود.

   این دو گروه فضایی متعصبانه و بسیار توهین آمیز ایجاد کرده بودند. به طوری که محله های آن ها هم از یکدیگر جدا بود. استراتژی تفرقه افکنی هم اکنون هم وجود دارد. تفرقه بیانداز و حکومت کن. برای مثال بجای آنکه شیعه و اهل سنت یا دولت و ملت ایران در فضایی عقلانی مشکلات شان را حل کنند و با هم متحد شوند، دست هایی سعی در ایجاد تفرقه در بین آن ها را دارند.

   من آنقدر بزرگ نیستم، که از این حرف های مهم بزنم. اما اگر کمی دقت کنیم شبکه هایی را مشاهده میکنیم که به نام شیعه به مقدسات اهل سنت و بنام اهل سنت به مقدسات شیعه توهین میکنند. همچنین اگر توجه کنید برنامه شبکه نیم را میبینید که بدنبال بدبین کردن نگاه ملت ایران نسبت به دولت ست.

   آیا این مسلمان نماها نمیدانند که کارشان قرآنی نیست. قرآن در آیه 108 سوره انعام میفرماید:

شما مومنان دشنام به آنان که غیر خدا را میخوانند ندهید، تا مبادا آنان نیز از روی دشمنی و جهالت خدا را دشنام دهند ...

   حال آنکه شیعه، اهل سنت را و اهل سنت شیعه را کافر نمیدانند، ما حتی اجازه نداریم به کافران دشنام بدهیم، چه برسد به برادران دینی مان!!! اما زمانی که یک وهابی اسلحه برمیدارد، دیگر نمیتوان برای او استدلال آورد. با او باید جنگید، اما با چشمانی اشک بار! زیرا بعضی از آن ها در اثر تبلیغات غلط مطمئن هستند اگر چند شیعه را بکشند وارد بهشت میشوند. در ادامه به جای این دشنام ها باید شیعه و سنی با هم متحد شوند و به اشتراکاتشان توجه کنند. مسائل را در فضایی عقلانی برطرف کنند و با دشمن شان مبارزه کنند. باید دید چه کسانی از این تفرقه افکنی ها سود میبرند؟ از ایجاد داعش سود میبرند؟

   این نظر منه:

   آیه 82 سوره مائده: هر آینه دشمن ترین مردم نسبت به مسلمانان یهود و مشرکان را خواهی یافت و با محبت تر از همه کس با اهل ایمان آنان را که گویند ما نصرانی هستیم، این دوستی نصاری به مسلمانان بدین سبب ست که برخی از آن ها دانشمند و پارسا هستند و آن ها تکبر و گردنکشی به حکم خدا نمیکنند.

   بی ادبی من را ببخشید اما روزی معاویه به امیر المومنین نامه فرستاد: که ای علی به خاطر داری که شیخین تو را همچون شتران به مسجد میکشیدند. حضرت علی (ع) در پاسخ به نامه فرمود: خواستی خار کنی اما ستودی. کسی که مظلوم واقع شود ایراد از او نیست. (در ادامه تو را با این حرف ها چه کار؟ از چه زمانی تو جزو صحابه پیامبر شده ای؟)

   امیر المومنین فریب معاویه را نخورد، که به شیخین توهین کند، و آنوقت آمار سربازان سپاهش در پی این اظهار نظر کاهش یابد.

   دوستان به زیارت عاشورا توجه کنند، در این دعای شریف توهین و دشنام به چشم نمیخورد، چیزی که هست لعن دشمنان ست، لعن بمعنای دوری از رحمت خدا ست.

   امروزه اگر بخواهند با اسلام مبارزه کنند از راه حب وارد میشوند، کاری میکنند که اهل سنت به اهل بیت شیعه توهین کند و همچنین شیعه به صحابه و زنان پیامبر توهین و جسارت کند. پس مراقب باشیم. حال سپاه دشمن را ببینید در این سپاه یهودی های صهیونیسم، مسیحی های صهیونیسم (نیو انجیلی ها) و مسلمانان صهیونیسم (داعشی ها) استفاده میکنند. در حالی که دین آن ها به هیچ وجه با هم جمع نمیشود.

   چرا زمانی که عبارت shia muslim    را در گوگل جیمیل جستجو میکنید تنها عکس خون و قمه نشان داده میشود؟ زیرا دشمن میخواهد شیعه با این عنوان معرفی شود، تا از شیعه شدن اروپاییان جلوگیری کند.

   آیه 104 سوره بقره: ای اهل ایمان به کلمه راعنا تعبیر نکنید بلکه بگویید ما را در نظر دار این سخن بشنوید و بدانید که کافران به عذاب دردناک گرفتار خواهند شد.

   من از شما سوال میکنم آیا مسلمانان در آن زمان، به معنی بد از واژه راعنا استفاده میکردند؟ خیر، راه سوء استفاده یهودیان باز شده بود، زیرا راعنا دارای دو معنی ست، یکی به معنای ما را مراعات کن و دیگری (با عذر خواهی) بمعنای ای سبک سَر ما. آیه نازل شد که نگویید راعنا بگویید: اُنظُرنا.

   در ادامه بحث قمه هم در همین رابط ست. اولاً مگر چند درصد از شیعیان قمه استفاده میکنند؟ ثانیاً از آنجاییکه راه سوء استفاده باز شده و جان مسلمانان در میان ست و ممکن ست عده ای با دیدن این تصاویر شیعه نشوند، نباید استفاده کرد. و همینطور نباید شیعه و سنی به یکدیگر توهین کنند.

آیات 46 سوره انفال، 103 و 105 سوره آل عمران درباره اصل وحدت و دوری از تفرقه میباشد.

موفق باشید.